Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia (ang. The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring) – pierwszy film z trylogii Władca Pierścieni w reżyserii Petera Jacksona. Światowa premiera filmu odbyła się 10 grudnia 2001 r. Film jest adaptacją pierwszej części powieści J.R.R. Tolkiena Władca Pierścieni zatytułowanej Drużyna Pierścienia. Kręcono go w plenerach Nowej Zelandii równocześnie z dwiema pozostałymi częściami trylogii. Kontynuacją jest film Władca Pierścieni: Dwie wieże. Film został wyprodukowany w studiu New Line Cinema przez Winugut Film na zlecenie New Line Cinema. Dystrybutor filmu to Warner Bros. na zlecenie New Line Cinema.

Kilkanaście lat minęło od dnia 111 urodzin hobbita Bilbo Bagginsa (Ian Holm); dnia, w którym Frodo Baggins (Elijah Wood) osiągnął pełnoletność i odziedziczył po Bilbo Pierścień. Jak zwykle niezapowiedzianie zjawia się czarodziej Gandalf (Ian McKellen) i wtajemnicza Froda w szczegóły historii Pierścienia. Tego Jedynego Pieścienia, dającego władzę absolutną nad wszystkimi pozostałymi Pierścieniami, które kiedyś wykuły elfy i zaklęły w nich magiczne moce.

Frodo dowiaduje się, że Jedyny Pierścień powstał inaczej niż pozostałe. Stworzył go sam potężny Władca Ciemności – Sauron. Dawno temu, w minionej Drugiej Erze ten Pierścień został mu odebrany przez nieustraszonego króla ludzi Isildura i sprzymierzonych z nim elfów. Odebrali Sauronowi Wielkiemu jego Pierścień i władzę. Przez długie wieki Sauron trwał w przekonaniu, że Jedyny Pierścień przepadł bezpowrotnie, tymczasem odnalazł go przez przypadek pewien młody hobbit Bilbo Baggins. Pierścień towarzyszył mu przez osiemdziesiąt mniej lub bardziej szczęśliwych, ale na pewno dostatnich lat jego życia. Bilbo nie zdawał sobie do końca sprawy z tego, jak potężną moc ma Pierścień nad tym, kto go posiada. Nie dziwiło go, że tak długo cieszy się siłami i dobrym zdrowiem i w przeciwieństwie do innych hobbitów, prawie się nie starzeje.

Z czasem jednak posiadanie Pierścienia zmęczyło go, najtrudniejsza do zniesienia była wieczna troska o ten magiczny przedmiot. Nie miał pojęcia, że to właśnie Pierścień celowo zaprząta wszystkie jego myśli i nie daje o sobie zapomnieć. Za namową przyjaciela, czarodzieja Gandalfa, Bilbo przekazał Pierścień Frodo, którego hołubił jak syna. Dopiero Frodo od Gandalfa dowiedział się całej prawdy o Pierścieniu. Czarodziej postanowił zwierzyć się swemu podopiecznemu, bowiem nastały bardzo niebezpieczne czasy. Władca Ciemności dowiedział się jakimś sposobem, że jego Pierścień Władzy nie przepadł i już tylko chwile dzieliły go od odkrycia, w czyim posiadaniu teraz się znajduje. Jeżeli Władca Ciemności odkryje prawdę, z pewnością hobbitom grozić będzie zagłada. O oddaniu Pierścienia Sauronowi nie ma mowy, bowiem wtedy zdobyłby on absolutną władzę nad światem, który nigdy już nie uwolniłby się od wszechpanującej władzy zła. Istnieje tylko jedno rozwiązanie tej niezwykle trudnej sytuacji. Frodo musi osobiście dopilnować, aby Pierścień nie dostał się w niepowołane ręce i aby został unicestwiony. Na dzielnym hobbicie spoczywa ogromna odpowiedzialność. Musi dotrzeć do Szczeliny Zagłady i wrzucić w nią Pierścień.

W pełną niebezpieczeństw misję Frodo wyrusza w towarzystwie zaufanych przyjaciół hobbitów. Sam (Sean Astin) razem z nim wyrusza z Shire, Merry (Dominic Monaghan) i Pippin (Billy Boyd) dołączają do nich nieco później. Z czasem drużyna Frodo powiększa się. Do walki ze złem stają u jego boku waleczni rycerze: Aragorn (Viggo Mortensen) i Boromir (Sean Bean), sprawiedliwy i nieustraszony krasnolud Gimli (John Rhys-Davies) oraz niezrównany łucznik elf Legolas (Orlando Bloom). Frodo i jego przyjaciele nie podołaliby tak niebezpiecznej misji, gdyby nie życzliwe myśli i opieka pięknych kobiet. Ich przewodniczkami i opiekunkami są: księżniczka elfów Arwena (Liv Tyler) i Galadriela (Cate Blanchett), królowa elfów, która swoją władzą i mądrością wspiera uczestników wyprawy. Dzięki odwadze i wytrwałości Frodo i jego Drużyna Pierścienia dzielnie odpierają ataki złych mocy, które rzuca na śmiałków wierny naśladowca Saurona, czarodziej Saruman (Christopher Lee). Frodo i jego przyjaciele wychodzą cało z bitew stoczonych z orkami i trollami, unikają pułapek zastawianych przez Czarnych Jeźdźców, ale do ukończenia ich misji droga jeszcze daleka

Różnice między książką a filmem
W filmie całkowicie pominięto postać Toma Bombadila oraz jego żony Złotej Jagody, a także cały wątek Upiorów Kurhanów.
W filmie znacznie rozszerzono rolę Sarumana, który w powieści jest jedynie wspomniany przez Gandalfa. Dodano wiele scen z nim w Isengardzie (m.in. jego pojedynek z Gandalfem, którego nie ma w książce).
W powieści między opuszczeniem Shire przez Bilbo Bagginsa, a opuszczeniem go przez Froda mija 17 lat. W filmie mija bardzo niewiele czasu. Poza tym w książce w chwili opuszczenia Shire Frodo ma pięćdziesiąt lat, w filmie zaś wygląda on na dużo młodszego hobbita.
W książce po zranieniu Froda przez Upiory Pierścienia nożem Morgulu Aragorn i hobbici spotykają elfa Glorfindela, który następnie użycza rannemu hobbitowi swojego konia w ucieczce przed Nazgûlami. Wodę, która zatapia Upiory, wywołuje magia Elronda. W filmie Glorfindel w ogóle się nie pojawia, a zamiast niego przybywa Arwena, która wraz z ledwo żywym Frodem wspólnie ucieka przed Upiorami, a następnie to ona ich zatapia. Do tego w powieści Nazgûle wołają Froda, by podążał za nimi do Mordoru, zaś w filmie ich Wódz żąda od Arweny, by oddała im Froda.
W filmie stan Froda po zranieniu przez Upiory Pierścienia nożem Morgulu jest o wiele poważniejszy niż w książce. W powieści jest on w stanie normalnie funkcjonować, zaś w filmie jest ledwo żywy i półprzytomny.
W powieści Bilbo Baggins bierze czynny udział podczas narady u Elronda, w filmie nie jest na niej obecny.
W książce członków Drużyny Pierścienia wybrano kilka dni po Naradzie u Elronda, w filmie zostają oni wybrani tuż przed jej zamknięciem.
W filmie pominięto wątek ataku wargów na obozowisko Drużyny Pierścienia.
W książce Gandalf chce iść przez Morię, a w filmie wyraźnie boi się iść przez to miejsce.
W filmie magia Sarumana powoduje burze śnieżne i lawiny w Caradhras, w książce inne złe siły to robią.
Do filmu dodano postać przywódcy Uruk-hai, Lurtza. Postać ta nie została wymyślona przez Tolkiena i nie ma żadnego pierwowzoru w książce.
W filmie Boromir jest kuszony przez Pierścień jeszcze zanim próbuje go przejąć od Froda. W książce nie ma o tym słowa.
W filmie Boromir ginie w końcówce pierwszej części, a nie, jak w książce, na początku części drugiej.
W filmie dodano wątek miłości Aragorna i Arweny. Tolkien opisał go w dodatkach do Władcy Pierścieni, nie jest on jednak obecny w faktycznej treści.